පසුව, කාලෝ චන්ද්‍රලේඛා සමග කතා කළේ ප්‍රීතියෙන් පිනා යමිනි.

“වාසනා චක්කරේ අපි හිතුවටත් වඩා හොඳට කැරකෙන්න පටන් අරන්! සිද්ධ වුණේ මොන තරම් අමුතු දේවල්ද! ” ඔහුගේ බැල්ම දැඩි විය.

“එවුන් ගෙවනවා. අපේ පහත් කුලේ දෙපා වඳිනවා. දෙවියෙකු නොවන දෙවියෙකුට කන්නලව් කියනවා. මොන තාලෙ පව් සමාවකින්වත් උන්ගෙ ආත්මයන් කවදාහරි පිරිසිදු වෙයිද ? එවුන් දුෂිතයි, පරිහිලා ගිහින්. උන්ගේ ඉරණම තීන්දු වෙලා – උපදින්න තියෙන ජීවිතත් එක්කම” ඔහු කතාව මදකට නැවතුවේ හදිසි කෙළිලොල් බවකිනි. ඔහුගේ කටහඬ වෙනස් විය.

“ඊයේ මිනිහෙක් ඇවිදින් මගේ කකුල් දෙක ළඟ පාත්වෙලා වැන්දා. ලේඛා, ඒ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි මාව හිරේ යවපු නඩුකාරයා, ‘ඇයි උඹ ජීවත්වෙන්න ඕනැ, උඹේ දුව මොකටද ජීවත්වෙන්න ඕනෑ’ කියලා ඇහුව ඒ නඩුකාරයමයි”