“අනේ මං මැරෙයිද..?”
භාවනාගේ කටින් ඒ වචන පිට වුණේ ඇස් අගිස්සෙන්
අලුත් කදුළු පේළියක් කඩන් වැටෙද්දියි. ඒ වචනවලින්
වැඩියෙන්ම පෑරුණේ සිතිජගේ හිත. හුස්ම ගන්න බැරි
ගානට කවුදෝ පපුව ඇතුළට අත දාලා පෙනහළු දෙකම
මිරිකලා අල්ලගෙන ඉන්නවා වගේ සිතිජට දැනුණා.
ඒත් ඒ දුක කොහොමද දෙයියනේ භාවනාට පේන්න පිට කරන්නේ..?
