පිරිමි දෑසකින් නික්මෙන අනුරාගී කාන්තියෙන් සිත ගිනිකණ වැටුණු කල යුවතියකට සිදු වන්නේ එහෙමම නතර වෙන්නටය. එතැනින් එහාට යන්නට ඇගේ දෙපා එසවෙන්නේ නැත. ඇය සිය දෙමව්පියන්ගේ ආදරණිය සෙවණින් වහා අබිනික්මන් කොට ඔහුගේ ආගන්තුක ලෝකයේ සිරකාරියක වන්නීය. හැදු වැඩු දෙමව්පියන් නෑදෑහිතවතුන්, හොඳ නරක කිසිවම ඇගේ ඇස්වලට පෙනෙන්නේ නැත ඇය දේව භාෂිතය ලෙසින් අදහන්නේ ඔහු කරන කියන දේවල්ම පමණකි. තමා මොන තරම් මුලාවක වැටී සිටියේදැයි ඇයට පසක් වන්නේ ගිනිකණ වැටුණ දෑස පියවී තත්වයට පැමිණියාට පසුවය. ඒ වන විට ඇයට ලෝකය එහෙම පිටින්ම අහිමි වී හමාරය.
