යම් රටක ඓතිහාසික උරුමයත්, එරට පාරම්පරික ජනකායත්, ඔවුන්ගේ දිවි පෙවෙත හා සංස්කෘතිය හැඩගැස්වූ ආගමත් එකින් එක වෙන් කළ නො හැකි ආධ්‍යාත්මික බන්ධනයකින් වෙලී පවත්නා කල්හි එම සභ්‍යත්වය නිර්මල දිය දහරාවක් සේ දීර්ඝ කාලයක් අවිච්ඡින්නව ගලා යන්නක් වෙයි. ආගම නිසා ජාතිය බැබළවූ චිරකාලීන සභ්‍යත්වයක් ලොව බිහි වූයේ නම් එහි අග්‍රස්ථානය හිමි විය යුත්තේ සිරිලක් දිවයිනට ය. ව්‍යවහාර වර්ෂ පූර්ව තුන්වැනි සියවසේ සියවසේ සිට අද්‍යතන යුගය දක්වා අවුරුදු දෙදහස් තුන්සියයකට අධික කාලයක් සිංහල ජාතිය බුදු දහම නිසා රැකුණේ එකී සජාතීය අංගයන්ගේ ඒකමිතිය හේතුවෙනි. බුදු දහමේ පිළිසරණින් සිංහල ජාතිය ප්‍රභාවිත වූ අයුරු විවරණය කළ හැක්කේ පිටු සිය ගණනක ග්‍රන්ථයකිනි.
