නයායිකය සහ තර්කික්යෙහි අත්‍යවශ්‍ය දෘඪගුණය සහිත ඝන ගද්‍යය යට සැගවී සිටි සුමිත් චමින්ද නමැති කවියාගේ රුපකත්මකය සහ හසයත්මකය පදය විසින් මතුවන දැක සතුටු වූ අය අතර මමද වීමි’ඒ අලුත් ප්‍රකාශනය පදයමය රචනය ඉක්මවා කවයත්මකය බවට පත්වන අසිරියද ඒ අසිරියෙහි එළියෙහි දේශපාලනිකය වෙතද අලුත් එළියක් සපයන සැටිද මේ කවි මාලාවෙන් පෙනේ’