සුපර් සික්ස් (තරු කුමරු 02)
“මං ලේසියෙන් දෙයක් අල්ලගන්නේ නැහැ.හැබැයි අල්ල ගත්තොත් මේ හුස්ම යනකම් ඒක මගේ. මං අතාරින්නෙත් නැහැ.හාහ්… හිතා ගන්න පුළුවන්ද මං මොකටද මෙතනට ආවේ කියලා?” ආශි කියන දේවල් හරි පරිස්සමට අසා සිටි අරෝ ආශි අන්තිමෙට තමන්ගෙන් ප්රශ්නයක් අහුවහම කලබල වුනේ හිතට දැනුන කියා ගන්න නොතේරෙන අමුතු හැගීම නිසාය. |
“අත… අරින්නද… අල්ල ගන්නෙත් නැතුවම…” අරෝ හිමින් නමුත් බයෙන් කටහඬ අවදි කර ආෂිගේ ප්රශ්නයට ප්රශ්නයකින්ම උත්තර දෙද්දි ආශි හිස මඳක් දෙපසට වනමින් නෑ කිව්වේ කවදාවත් නැති අයුරෙන් ලස්සනට හිනාවෙමිනි. කලාතුරකින් ඉතාමත් කලාතුරකින් ඒ කඩවසම් මුහුණේ මැවෙනා ඒ ආඩම්බර ලස්සන හිනාව හදවතින්ම විඳගත් අරෝ ආශි දිහා බලන් හිටියේ වශි වී මෙනි.
“අත අරින්න නම් මුලින්ම අල්ල ගන්න ඕනද? හ්ම්… ඇත්ත තමා ඒ නිසා මං මේ අත අල්ල ගන්න ද?” “ඒ කියන්නේ අල්ලාගෙන අත අරින්නද? හාහ්…කමක් නැහැ. එක තත්පරේකට හරි අල්ල ගන්නකො. ඒ එක මොහොත ඇති මට මැරෙනකම්ම මතක තියා ගන්න.” |
අරෝ ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන ආශි දිහා බලමින් කිව්වේ ඒ කඳුළු දැක කවදාවත් නැතුව ආශිගේ ගල් හිත මෙළෙක් වෙද්දීය. |
මකුළු දැල්
අනෙකුත් සෑම කාමරයක්ම උළුවහු දමා නොතිබෙද්දී මෙය පමණක් තදට වසා තිබීම නේහාගේ සැකයට පාදක විය. කිසියම් බලවේගයක් මගින් තමාව හසුරන්නේ දැයි ඇය කල්පනා කළාය. පැය භාගයක පමණ උත්සාහයකින් පසුව ඇය කාමරය විවෘත කර ගත්තාය.ඉන් නිකුත් වූයේ පුස් ගදකි. එකවරම කාමරය ඇතුළු වූ නේහා එකවරම මුහුණ තදින් වසා ගත්තේ මකුළුදැල් ගොඩක පැටලුන නිසාවෙනි.
” මේ කාමරේට අවුරුදු ගානකින් කවුරුත් ඇවිල්ලා නෑ… ඒකයි හැම කාමරේට අතුගාලා පිරිසිදුව තියන් ඉද්දී මේ කාමරය විතරක් මේ විදිහට ….”
නේහා තනිව කල්පනා කළාය. ටික වේලාවකින් අදුරට ඇස් හුරු වෙද්දී නේහා කාමරයේ දොර හෙමීට වසා දැමුවාය. ඉන්පසු තමන්ගේ විදුලි පන්දම දල්වා ගත්තාය.
ඉන් නික්මෙන සියුම් එළියෙන් නේහා කාමරය පුරා විමර්ශනශීලී බැල්මක් හෙළුවාය. ඒ ඉතාමත් පිළිවෙළට තිබුණු කාමරයකි. එහි වියන සහිත විසල් ඇදෙහි තවමත් පිළිවෙළට දැමු බෙඩ් ශීට් කොට්ට උර දූවිල්ලෙන් වැසී අදුරු පැහැයක් ගැන ඇත.
දූවිලි නාසයට කිති කැවෙද්දී නේහා තම නහය තදින් අල්ලා ගත්තේ කිවිසුමක් යාවි යැයි බියෙනි.
නේහාගේ අවධානය යොමු වූයේ එහි තිබුන අල්මාරිය ය. එහි යතුරු කටේම තිබුන යතුර දුටු නේහා දෙවරක් නොසිතා අල්මාරිය විවෘත කර ගත්තාය.
“අහ්හ්හ්..”
Gone With The Wind
|