කුලසේන ෆොන්සේකා වූකලි අසූව අනූව දශකවල මෙරට සාහිත්‍ය සමාජයට නව අත්දැකීම් සම්භාරයක් දායාද කළ ලේඛකයෙකි. අමුතු පරිසරයක අපූරු චරිත කිහිපයක් හදුන්වා දෙමින් 1982 දී ‘ පාලම යට ‘ නවකතාව තුළින් සිංහල නවකතාවේ පැවති ඒකාකාරි කඩතුරාව ඉරා දමා නුදුටු නොලබන ලෝකයක් අපට හදුන්වා දුන්නේය.
එම දසකයේ බිහිවු ‘රන් මසු උයන’, ‘සිරි යහන’ හා ‘උඩු සුළග’ යන නව කතා නිසා ඔහුට ඉතා ඉක්මනින් මෙරට හොදම නවකතාකරුවන් කීප දෙනා අතරට එක්විය හැකි විය. නවකතා, පරිවර්තන හා යොවුන් නවකතා වෙනුවෙන් සම්මානයට පාත්‍ර වූ ඔහු අදයතන සමාජයේ පහළ පන්‍තිවල හද චලනය මැනැවින් පසක් කරගත් ලේඛකයෙකු හැටියට සැලකේ.
