නෘත්යාංගනා
“මට රිදෙනවා ..”
මා මිමිනුවේ ඇහෙන නෑහෙන හඩින් මුහුණ අකුලාගෙනය.
“මට ඊට වැඩිය රිදෙනවා.. මේ මෙතන ඊට වැඩිය රිදෙනවා..”
ඔහු වම් ළය මඩලට ගසාගන්නේ අත ගුලි කොටය. ඒ තමා ඉදිරියේ සිටින මාගේ සියුමැලි සිරුරට පහර දෙන්නට බැරිකමට බව මා දනිමි.
“තමුන්ට ඕන වුනේ සල්ලි නම්, මං දෙන්නැද්ද..? ඔය ලැබුණා වගෙ දාස් ගුණයක් මට දෙන්න තිබුණා. වෙන උන්ගේ ඇස් ඉස්සරහ නටන්න තරම් තමුන්ට තිබුණ වුවමනාව මොකක්ද..?”
ඔහු ගසන්නේ මාගේ දුර්වලම නිලයටය. සල්ලි.. හරිම තැනට ඔහු ඒ වචනය දමන්නේ හරියටම රිදෙන තැනටම පහර වදින්නටය.
පන්තක
පන්තකගේ ජීවිතය සුව පහසු එකක් නොවීය. පන්තකගේ පියා වන නන්දසෝමට ස්තීර රැකියාවක් තිබුණේ නැත. හෙතෙම රාස්සගල, මල්වාන, දිවියා වැල්ල, නවගමුව වැනි තොටුපලවල ඔරු පදින තොටියෙක් බව පන්තක දැන සිටියේය. ඔවුන් ජීවත් වූයේ රාස්සපාන තොටුපලට නුදුරෙන් පිහිටි කුඩා නිවසකය.
කොතරම් අගහිඟකම් දුෂ්කරතා තිබුණත් ඔහු බෝමිරිය විද්යාලයේ ශිෂ්යයෙකු මෙන් ඉගෙනුම ලබමින් සිටියේය. කොපමණ දක්ෂතා තිබුණත් සෙසු මිතුරන් දමන අඩිඩාස් පාවහන් යුගලක් දැමීමට ඔහුට හැකියාවක් තිබුණේ නැත. කොතරම් දක්ෂතා තිබුණත් විද්යාලයේ සිසුන් හා සුහදව ඇසුරු කිරීමට කැමති වූයේ නැත.
එයට ප්රධාන හේතුව වූයේ කසිප්පු නමින් හඳුන් වන හොර අරක්කු ව්යාපාරයට තාත්තා සම්බන්ධ බවට ආරංචි පැතිර තිබීමය. තාත්තා දඩ ගෙවමින් සිරගත වෙමින් මෙ තරම් දුක් විඳින්නේ නංගිලා දෙදෙනා ඇතුළු පවුල ආරක්ෂා කිරීම වෙනුවෙනි. ලොකු නංගි හොඳින් ඉගෙන ගත්තාය. සුදු නංගි අපස්මාර රෝගයෙන්
සත්සඳ නොහොත් මාලි අල්මේදාගේ හත්දවස
1990, කොළඹ. යුධ ඡායාරූප වාර්තාකරුවෙකු, සූදු
අන්තුවෙකු සහ සැඟවුණු සමලිංගිකයෙකු වන මාලි අල්මේදා
මරණයෙන් නැගිටින්නේ මෙලොව නොවන වීසා කාර්යාලයකය.
සිය මළ සිරුර බේරෙ වැවේ සැඟව යද්දී එය සිදු කළේ කවුරුන්දැයි
ඔහුට සිහිපත් නොවේ. කුලී මැරයන්, මාරක කල්ලි සාමාජිකයන්
සහ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකරුවන් අතින් කෝන්තර පිරිමැහෙන
කාලයක සැකකරුවන්ගේ ලැයිස්තුව බොහෝ දිගය. සාක්කිකරුවෝ
හොල්මන්, අවතාර පමණි.
මරණින් මතුද මාලිට නින්දක් නැත. තමන් ආදරය කළ මිනිසාත්,
ගැහැණියත් කෙසේ හෝ සම්බන්ධ කරගෙන, රට හොළවන සාක්ෂි
සහිත ඡායාරූප පෙළක් මළවුන්ගේ ලෝකයේ සිට එළි දැක්වීමට ඔහුට
ඇත්තේ සත් සඳක් නොහොත් හත් දවසකි.
ධූම
“මට ඉන්න දෙන්න පාඩුවේ..” යුවතිය මිමිණුවේ කඳුළින්
බරවූ නෙතිනි. “මටත් ඉන්න දෙන්න පාඩුවේ..
ඔය ඇස් මාව පුච්චනවා..”
තෙහස්ගේ ගැඹුරු හඬ සවනට වැටෙද්දී ස්වාසි බියෙන්
මෙන් ඔහු දෙසට හැරුණේ ඒ කියූව වටහා ගත නොහැකි සේ ය.
ඇගේ හිස් බැල්ම එලෙසම තිබුණ ද ඒ දිගැටි දැස ඉතාමත්
ආකර්ෂණීය බවට තෙහස් හඳුනා ගනිමින් සිටියේ ය..
ඇගේ පිරුණු කොපුල්වලට අයිතිකාරයෙක් නැති හැඩ ය.
ඒවා මත කිසිදු සලකුණක් නැත. තෙහස්ගේ සිතට නැගුණේ
දැඩි ලෝභී හැඟීමකි. වෙව්ලන රෝස පැහැ ඈ දෙතොල තමාට
කරන්නේ ආරාධනාවකි.
තෙහස් ඈ දෙතොල් දෙසට නැඹුරු වද්දී ම මහ හඬින් අකුණක් පුපුරා ගියේ අසල වූ ගසක අත්තක් බිමට පතිත කරමිනි. එයින් මහත් සේ බියට පත් යුවතිය තෙහස්ගේ උරහිස් අතර මුහුණ සගවා ගත්තේ අධික භීතියකිනි. සිය හැඟුමන්වලට ඉඩ නොදුන් ප්රචණ්ඩ කාලගුණයට තෙහස් සිතින් බැණ වදින්නට විය. පරිසරය ම ඝන මන්දාරමකින් වෙළා ගෙන තිබිය දී සුළි කුණාටුවක් සේ ඇද හැළෙන වර්ෂාව දෙස තෙහස් බලා සිටියේ එක්වර ම මෙවැනි අයුරින් වර්ෂාව – ප්රචණ්ඩ වූයේ මන්දැ’යි සිතාගත නොහැකිව ය.
කුරුලු කිරුළු
“දෙයියනේ මම ඔයාගේ අම්මා… ඔය විදිහට මට කතා කරලා
පව් පුරෝගන්න එපා බබා…”
අඬ අඬා එයා කිව්වේ ඒක. මම හිනා උනා.
“මීට වඩා පවක් ඕනෙ නෑ… ඔය දෙන්නගෙ ළමයෙක් වෙලා
ඉපදුණ එකම තමයි මගේ පව… ඔයා අපිට කිසිම ආදරයක්
නෑ… ඔයා ආදරේ අර නපුරු මිනිහට විතරයි… ඒක නෑ
කියන්න එපා, මට පාඩුවේ ඉන්න දීලා යන්න අම්මේ…
වජ්ර කස්තුරි
“පටන්ගත්ත හැටියේම ප්රශ්න කියවන්න මමත් ආස නැහැ චූටී..නමුත් ඔයාට වගේ ජීවිතය ඔහේ වෙච්චාවේ කියලා හරවගෙන යන්න පුළුවන් පාරක නෙමෙයි මම ඉන්නේ. මම කාගේ කවුද, එතකොට මගේ අතීතය
ගැන ඔයා දැනගන්න ඕනේ චූටී.. ඔය හිතේ තියෙන ඔක්කොම
හරි වෙන්න ඇති. මේ ආදරයත් වෙන්න ඇති. ඒ වගේම මමත්
ඔයාට ආදරෙයිත් තමයි. නමුත් ඇත්ත තිත්තයි චූටී..ඒ ඇත්ත
අපිට වඩා ඔයාගේ අම්මාට තේරෙනවා. අම්මා ඉන්න තැන ගැන
මටත් හොඳට තේරෙනවා. මොකද මමත් එහෙම වෙලා ජීවිතයෙන්
හෙම්බත් වෙච්ච මනුස්සයෙක් නිසා” මේඝ ඔහේ කතාකළා.
“ම..මට ඔයා කියන ඒවා දැන් හිතන්න බයයි අයියේ.. මොකද
එතකොට මට මේ දැනෙන සැනසීම නැතිවෙයි. ඔයාට බැරිද ඔය
හැමදේම මට ඉස්සරහ දවසකදී කියන්න? එතකල් ඔයාට පුළුවන්ද
මේ වගේ මගේ අතක් අල්ලගෙන හෙමිහිට මෙහෙම ඇඟිලි එහා
මෙහා කරන්න? තව පුළුවන් නේද මගේ කොණ්ඩේ අස්සෙන් මේ
විදියට ඔයාගේ නහය තියාගෙන ඉන්න” විහේලි අඩුම ඔළුවවත්
උස්සන්නේ නැතිව ඒ ඉරියව්වෙන්ම අහද්දී මේඝ ඉබේම ගොළු වුණා.
සදහටම ඔබගේමයි
“මට වෙන කාටවත් ආදරේ හිතෙන්නේ නැහැනේ.
එතකොට මොකද කරන්නේ? මට කිරිබත් හදන්න
පුළුවන්. ඉතින් ගෙදරට කිරිබත් හදන්න තවත්
කෙනෙක් අවශ්ය නැහැනේ. වෙන කෙනෙක් මට
ඕනේ වෙලාවට මගේ ළඟට එයිද දන්නේ නැහැ
ඔක්කොම වැඩ දාලා මගේ රෝසමල වගේ. වෙන
අය ළඟ මගේ හැඟීම් ඇවිස්සෙන්නේ නැහැනේ.
මට ස්පෙශල් විදියට කිස් කරන්න හිතෙන්නේ
නැහැනේ වෙන කෙනෙක්…
යෙෂාරා පෙරේරා, මම ඔයාට ආදරය කරන්නේ
හම්බවෙච්ච මුල් දවසේ ඉඳලා. අවුරුදු තුනයි
මගේ පුංචි කුමාරිකාව දිහා ආසාවෙන් මම බලා
ඉන්නකොට. කවදාවත් ඔයාව මම වෙන කෙනෙකුට
අයිති වෙන්න දෙන්නේ නැහැ. මට කවදාවත් එපා
වෙන්නේ නැහැ මගේ රෝස මලව. මම ඔයාට
පිස්සුවෙන් වගේ ආදරය කරනවා. මතක තියාගන්න
මම සදහටම ඔයාට ආදරෙයි. මගේ වයිෆ් වෙන්නේ…
මගේ ළමයින්ගේ අම්මා වෙ න්නේ ඔයයි කවදා හරි.”
අරිත සිංහබාහු.
පමාවී පිපුණු මල්
“ආදරය එක එක කෙනා දකින විදිය වෙනස් මිලී. ඔයා
හිතන්නේ මගේ ආදරය මගේ ජාතිය අනුව වෙනස් කියලා නම්
මට හිතෙන්නේ ඒ අදහස වැරදියි කියලා. මම දන්නවා අපිට
ලැබුණේ පොඩි කාලයයි අදුනගන්න. ඒක නිසා මම ගැන
එහෙම හිතන්න ඉක්මන් වෙන්න එපා මගේ ආදරේ. මම ගෑනු
ළමයි එක්ක ඕන තරම් ළඟින් ඉදලා තියෙනවා. ඒත් ඒ හැඟීමට
ආදරය කියන්නේ නැහැ මම කවදාවත්. මම ආදරේ කළේ
දෙන්නටයි මිලී. එක්කෙනෙක් ජෙසී. ඔයා දන්නවා එයා ගැන.
අනිත් කෙනා ඔයා මට ඔයා ගැන දැනෙන විදිය ගොඩක්
වෙනස්. මම ආදරේ කරන්නේ ඒ දේ හැමතිස්සෙම හිතේ
තියාගෙන. ඔයා මට ගොඩක් වැදගත්”
ස්වෛරී
මුදලට ඇඟ විකිණූ ගණිකාවක ගේ එක ම දියණිය වූ ඇය, අපරිමිත කැප කිරීම් සිදු කරමින් සහ බිඳ වැටීම් දරා ගනිමින්, අවසන ජීවිතය දිනන්නට විය. එසේ ගිය ඒ ගමනේ දී, ඇය කෙතරම් අසාර්ථකත්වයන්ට සහ පරාජයන්ට මුහුණ දුන්නේ ද යන්න ගැන වත්, ඇය විඳී මහමෙරක් තරම් වූ දුක් කන්දරා ගැන වත්, ඇයට සිය දිවි නසා ගන්නට පවා සිතූහා වූ වාර ගණන ගැන වත්, කිසිවෙකු හෝ සොයා නො බැලී ය. ඒ කිසිවක් ඇයගෙන් විමසන්නට වත් කිසිවෙකු නොවී ය. ඇය හැඬු තරම දන්නේ ඒ කඳුළු හෙළූ ඇගේ ඇසුත්, ඒ කඳුළු දරා ගත් මහ පොළොවත් පමණි.
අද ඔබට සිනාසෙන මිනිසුන්, දිනෙක ඔබ වෙනුවෙන් ප්රියසාද පවා පවත්වනු ඇත. ඔබ ඔවුන් ගේ මිතුරන් බවත්, නෑදෑයින් බවත් බොහෝ ආඩම්බරයෙන් කෑ ගසමින් කියවනු ඇත. ඔබ ඊයේ දිනයේ කෙතරම් කඩා වැටුණා වුවත් කමක් නැත; අද අලුත් දවසක් බව පමණක් සිහි කරගන්න.
මගේ පුත්තු හොරු අරං
කතාවට නම් අම්මල හැමෝම කියන දෙයක් තමයි මං මගේ දරුවන්ට කරන්න තියෙන හැම යුතුකමක්ම ඉෂ්ට කලා. දැන් මාව එයාලා බැලුවත් එකයි නොබැලුවත් එකයි. මං කවදාවත් දරුවන්ගෙන් කිසි දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැහැ කියලා කියලා. අම්මලා එහෙම කියන්නේ පට්ටපල් බොරුවක්. ඔය අම්මා මැරෙන පුරාවටම තමන්ගේ පුතාගෙන් බලාපොරොත්තු වෙනවාමයි. මොනවද` සල්ලිද` නැහැ, ආදරය
තමන්ගේ මුළු ජීවිතයම පුතුන් වෙනුවෙන් කැප කරන අම්ම කෙනෙක් එක සත පහක් වත් වියදම් නොවන ඒ ආදරේ ලබන්න පෙරුම් පුරනවා. ඒ අම්මා ඒ ආදරේ ලබන්න ආස කරන එක වරදක්ද` මතකද පුංචි කාලේ අනේ මගේ රත්තරන් පුතේ කියලා අම්මා පුතාව තුරුලු කරගත්ත විදිය` සමහරවිට පුතාට දැන් ඒව අමතක ඇති නමුත් කවදා හෝ දවසක ඔහුගේ බිරිඳ ඔහුගේ දරුවන් බදාගෙන සුරතල් කරන විට ඔය විදිහටම නේද මගේ අම්මාත් මාව හදන්න ඇත්තේ කියා හිතෙන්නේ නැද්ද`
ද්රෝහී
මට ඔහු මුණගැසුණේ ය. මා සිටින්නේ ඔහු තවදුරටත් විනිවිදිමිනි;
ප්රත්යක්ෂ කරමිනි. නිසැක ය; මේ ඔහු ම ය.
ද්රෝහියා…?
මට සිනා පහළ වෙයි; ලැජ්ජාවක් ද සිතෙයි. ඔහු සොයා ගැනීමට ,
අල්ලා ගැනීමට ජීවිත කාලයක් මුළුල්ලේ මම මෙහෙයුමක් දියත් කළෙමි.
මේ වූ කලි ඒ අතිමහත් වූ මෙහෙයුමේ, පර්යේෂණයේ කූටාප්රාප්තියයි;
දේවල් පවතින හැටියෙන් ම පිළිගන්නට හැකි වීමේ ප්රමෝදය අත්විදිමින්
පර්යේෂකයා ඉසිඹුලන මොහොතයි.
මෙට්ටය යට හිර කර ඇති සීආර් පොත පරිස්සමින් පන්නා ගන්නා මම,
කොට්ට උරය අතගා පෑන ද සොයා ගනිමි.
‘දෝහියා’ මා අල්ලා ගත්තේ, මට ඔහු හසු වූයේ කෙසේද , කොතැන දී ද
කියා කියන්න පෙර මගේ ජීවන අන්දරයේ හිස්පිටු කිහිපය
පුරවා දැමීමට සිදු වෙයි. පොත සම්පූර්ණ වූ විට
ඔහු කවුරුන් දැයි අමුතුවෙන් හදුන්වා දෙන්න
මට සිදු නොවනු ඇතැයි මම සිතමි.
මේ ප්රහේලිකාව සකස් කරන්න මා වන මුත්,
එහි කොටු පුරවන්නා බවට පත් විය යුතු වන්නේ ඔබයි.
Victory City
The epic tale of a woman who breathes a fantastical empire into existence, only to be consumed by it over the centuries – from the transcendent imagination of Booker Prize-winning, internationally bestselling author Salman Rushdie.
In the wake of an insignificant battle between two long-forgotten kingdoms in fourteenth-century southern India, a nine-year-old girl has a divine encounter that will change the course of history. After witnessing the death of her mother, the grief-stricken Pampa Kampana becomes a vessel for the Goddess, who begins to speak out of the girl’s mouth. Granting her powers beyond Pampa Kampana’s comprehension, the goddess tells her that she will be instrumental in the rise of a great city called Bisnaga – literally ‘victory city’ -the wonder of the world.
Over the next two hundred and fifty years, Pampa Kampana’s life becomes deeply interwoven with Bisnaga’s, from its literal sowing out of a bag of magic seeds to its tragic ruination in the most human of ways: the hubris of those in power. Whispering Bisnaga and its citizens into existence, Pampa Kampana attempts to make good on the task that the Goddess set for her: to give women equal agency in a patriarchal world. But all stories have a way of getting away from their creator, and Bisnaga is no exception. As years pass, rulers come and go, battles are won and lost, and allegiances shift, the very fabric of Bisnaga becomes an ever more complex tapestry – with Pampa Kampana at its centre.
Brilliantly styled as a translation of an ancient epic, this is a saga of love, adventure and myth that is in itself a testament to the power of storytelling.
කඩවර
ප්රේතයින් පිසාචයින් යක්ෂයින් අමුනුස්සයින් පමණක් නොව, විශ්වයේ ඇති සියලුම අඳුරු බලවේගයන් තම පාලනයට ගත් එක් බලගතු මිනිස් ආත්මයක්…
ජීවත් වීමටත්, මිය යෑමටත් නොහැකිව සියල්ල අහිමි කරගත් එක් සාමාන්ය ගැහැණියක්…
අහිංසක ගැමියන් සිටින සතුට පිරුණු ගම්මානයක්…
එක් අරමුණක් වෙනුවෙන් සියලු දේ වැනසූ එක් මිනිසෙකුගේ කතාවක්….
“කඩවර”
ආදරයේ නාමයෙන්
“නැහැ තමයි. මන් කිව්වේ ඇත්ත.”
වැඩි වගක් නොකර ඇය එසේ පැවසුවේ ඉවත
බලමිනි. මුහුණ රතු කරගත් රදීෂ් ඇයට දොරට
හේත්තු කර ගනිමින් එම ගතට බර වුනේ
ඇයගේ මුව දෙපසින් තදින් මිරිකා අල්ලමිනි.“හරි දැන් කියනවා. ඒ කියපු දේ දැන් ආයිත්
කියනවකෝ මට ආදරේ නැහැ කියලා.”
ඇයගේ දෑස් වලටම එබෙමින් ඔහු අසද්දී ඇය
ඔහුගේ අත තමාගෙ මුහුණින් ඉවත් කරේ
කෝපයෙනි.
“නැහැ කියලා කිව්වනේ සැරයක්,”
නැවතත් ඇය පැවසුවේ ඉවත බලමිනි.“මගේ ඇස් දිහා බලාගෙන කෙලින් කියනවා විහාරා.
එකම එක පාර්ක් මගේ ඇස් දිහා කෙලින් බලාගෙන කිව්වොත්
මට ආදරේ නැහැ කියලා ප්රොමිස් මන් යන්නම යනවා.
ආයිත් කවදාවත් ඔය ඇස් ඉස්සරහට එන්නෙ නැතුව සදහටම
යන්න යනවා. හැබැයි මගේ ඇස් දිහා බලාගෙන ඒක මට කියනවා.”
Happy Place
Harriet and Wyn are the perfect couple – they go together like bread and butter, gin and tonic, Blake Lively and Ryan Reynolds. Every year for the past decade, they have left behind their lives to drink far too much wine and soak up the sea air with their favourite people in the world. Except this year, they are lying through their teeth. Harriet and Wyn broke up six months ago. And they still haven’t told anyone.
This is the last time they’ll all be together here. The cottage is for sale, and since they can’t bear to break their best friends’ hearts, they’ll fake it for one more week. But how can you pretend to be in love – and get away with it – in front of the people who know you best?
Call Me By Your Name
Now a major motion picture from director Luca Guadagnino, starring Armie Hammer and Timothee Chalamet, and written by three-time Oscar nominee James Ivory. Nominated for Four Oscars.
Andre Aciman’s Call Me by Your Name is the story of a sudden and powerful romance that blossoms between an adolescent boy and a summer guest at his parents’ cliffside mansion on the Italian Riviera. Each is unprepared for the consequences of their attraction, when, during the restless summer weeks, unrelenting currents of obsession, fascination, and desire intensify their passion and test the charged ground between them.
Recklessly, the two verge toward the one thing both fear they may never truly find again: total intimacy. It is an instant classic and one of the great love stories of our time.
Winner of the Lambda Literary Award for Fiction. A New York Times Notable Book of the Year. Publishers Weekly and The Washington Post Best Book of the Year.
The Binding
Emmett Farmer is a binder’s apprentice. His job is to hand-craft beautiful books and, within each, to capture something unique and extraordinary: a memory.
If you have something you want to forget, or a secret to hide, he can bind it – and you will never have to remember the pain it caused.
In a vault under his mentor’s workshop, row upon row of books – and secrets – are meticulously stored and recorded.
Then one day Emmett makes an astonishing discovery: one of the volumes has his name on it.
Percy Jackson -The Demigod Files
The Demigod Files: the perfect companion to Rick Riordan’s Percy Jackson series.
The perfect companion to this megaselling series – essential reading for all young demigods!In these top-secret files, Rick Riordan, Camp Half-Blood’s senior scribe, gives you an inside look at the world of demigods that NO regular human child is allowed to see.
These highly classified archives include three of Percy Jackson’s most perilous adventures, a Spotter’s Guide to Monsters, a Who’s Who in Greek mythology, Percy’s Summer Camp report and much more.
So, if you’re armed with this book, you’ll have everything you need to know to keep you alive in your training. Your own adventures have just begun . . .
Wings of Fire Darkness of Dragons
The seven dragon tribes have been at war for generations, locked in an endless battle over an ancient, lost treasure. A secret movement called the Talons of Peace is determined to bring an end to the fighting, with the help of a prophecy—a foretelling that calls for great sacrifice. Five dragonets are collected to fulfill the prophecy, raised in a hidden cave and enlisted, against their will, to end the terrible war..
Forget me not | මල් කිණිත්තක පුරාවෘත්තය
බිඳුණු මිනිස්සුන්ට ආදරය කරන එක කොහෙත්ම ලේසි නෑ යුමී සං. කැබලි වෙච්ච ඔවුන්ව තදින් වැළඳගත යුතු වෙනවා. මෘදු නමුත් ස්ථිර ප්රේමයකින්. එත් ඒ තියුණු දාර සහිත බිඳුණු කැබලි, වැළඳගන්නා ආදරණීයයාව රිදවනවා. ඔහුවත් කපා දමනවා. මට හොඳටම විශ්වාසයි, “ආදරය කියන්නේ කැප කිරීමක් වග කියන්නට ඇත්තේ, මේ ලෝකයේ මුල් වතාවට බිඳුණු ගැහැණියකට ආදරය කරපු කරුණාවන්ත ඇහිපිය ඇති පිරිමියෙක්. කැබැලි වුණු පිරිමියෙකුට ප්රේම කළ විශාල හදවතක් ඇති ගැහැණියක්.
——————————
ඕල්යා, විශ්වය කෙළවර තිබෙන්නේ වසන්තයේදී මල්බර වෙන වෙරි ගස් කීපයක් සහ සරත් කාලයේදී කොළ හැලෙන මේපල් තුරු කීපයක් බවයි මගේ විශ්වාසය. එහෙම විශ්වාසයකින් කාටවත් හානි වෙන්නේ නෑ. කුමන ඍතුවකදී වුණත් එතැන ඉතාම අලංකාර ඇති. මම ඔයාට එවන කොණ්ඩා කූර අයිති සචිකො සංට. ඒ අගිස්සේ – ප්ලාස්ටික් පබලු කීපයක් උණු කිරීමෙන් – වෙරි මල් කිණිත්තක් දැවටුවේ මං. ඒවා නෙලාගත්තේ විශ්වය කෙළවර ඇති ගසකින්. රතු මේපල් කොළ ඔයාට ඊළඟ සරත් කාලයේදී ලැබේවී!
නිර්යානය
රෑට විශ්ව විද්යාලය කොතරම් අපූරුද? මේ අත් දැකීම විඳනැති විශ්ව විද්යාල ජීවිතයෙන් ද පලක් නැත. ඈත අදුරේ ගිලී නිදින, එහෙත් දිවා කාලයට පණ ලබන ගොඩනැගිලි මං මාවත්, ගහ කොළ, තෙල් බැම්ම, සිමෙන්ති බංකු ආදිය විදුලි පහන්වල මන්දාලෝකය වැටී සම්භාව්ය චිත්ර ශිල්පියෙකුගේ, දක්ෂ ජායාරූප ශිල්පියෙකුගේ රූප රචනයක් සේ පෙනේ. හොස්ටල් එකේ කාමරවල විදුලි පහන් එළි තවමත් දැල්වෙයි. බශා එක තිබෙන තැන සලකුණු කර ගන්නටවත් නොහැකි තරමේ ඝන අඳුරක එය ගිලී ඇත. ඊට ඈත පැවීලියන් එකටත් එහා ඉමේ නිවාස කරා දිවෙන මාර්ගයේ පහන් කණුවල විදුලි බුබුලුත්, එහා මෙහා දිවෙන වාහනවල විදුලි බුබුලුත් කනාමැදිරි එළි සේ දිස් වෙයි.කළු වලාවකින් වැසී එබෙන්නට තැත් දරන අඩපණ සඳ එළියට දිලෙන කොඩි වැල් අඳුරු වර්ණයේ එතී ඇත.
රෝස විලාවේ අබිරහස
ලා රෝස තාප්පයෙන් පිටුපස ලොකු මිදුල – නොයෙකුත් තුරුලතා පිරි වත්ත – පොල්, කොස්, අඹ, ජම්බු ගස් – සුදු වැලි ඇතිරූ මිදුල මැද රවුමකට වැවුණු රෝස පඳුරු – අවට වැවෙන මීමන හා අන්දර වැට – එයින් ඔබ්බේ පෝටිකෝව – එතනින් දෙපසට විහිදී යන විසල් විවර ඉස්තෝප්පුව – රතු සිමෙන්ති දැමූ පොළොව – රතු උළු වහල – දකුණුපස පිටුපසට වෙන්නට උඩු මහල් කාමරයක් – එතැනට යන්නට වෙනම පඩි පේළියක්………. අලුතින් විවාහපත් වී රෝස විලාවට එන හේමා මේ බිත්ති මැද ජීවත්වෙන වෙරෝනිකා, එඩ්මන්, නීලා, පොරොන්සිනා, ගිමාරාහාමි වැනි චරිත මධ්යයේ සැඟවුණු අබිරහස් අතරේ සැබෑ ආදරයක් සොයන්නී ය. අසාමාන්ය සිදුවීම්වලින් ගහන අද්භූතජනක කතාවක් කියන, ‘රෝස විලාවේ අබිරහස’ පාඨකයාව කුතුහලයෙන් පිිරි වෙනස් ම ලොවකට කැඳවාගෙන යයි.
සිතූ
“ආහ්….. ඒ කියන්නෙ මයිල් ඒජ් වෙන්න ඇති….”
මං ඒ ඉංග්රීසි වචනෙ සන්ධි විසන්ධි කරලා කිව්වා.
“ඒ කියන්නෙ බං මයිල් වල වයස…..”
“හැ…. වාහන වලට කොහෙන්ද සිතු මයිල්…?
කවියගෙ කට කන පැත්තටම දික් වෙලා.
වලාවක් සේ
සඳට හඬන එක
බිම්මල් කැකුළක්
නිලඹර වෙත
නෙතු පියන් යොමා…
ඇසිපිය නොහෙලා
බලා හිඳිනවා
සීතල කිඳුළින්
දෑස් තෙමා…
හිරු කිරණින්
ලැබුණත් ආලෝකය
හිරු කුමරුනි මට
වෙන්න සමා…
ලිහිණි පියාපත්
“පොඩ්ඩී…”
බිනර අයියාගේ දෑතේ
ග්රහණයට මැදිව උන් මට නවම්ගේ හඬ
ඇසුණේ ඈත ලොවකින් වාගේය.
එසැණින් බිනර අයියා මා අතෑරියේය.
මම වහාම ඔහුගෙන් මිදී නවම් වෙත දිව ගියෙමි.
“නවම් අයියා…”
“මොකද මේ කරුවලට වෙලා කළේ…?
කිසිත් නොදත් ඔහු අසද්දී දැඩි සේ කැළඹී උන් මම ආරක්ෂාව පතා ඔහුගේ සුරතේ වෙළුනෙමි.
සනාතන දහරා
මෙහි පැමිණි පළමු තත්පරයේ සිට මට දැනුණේ සනාතනගේ
ඥාතියෙකුගේ මළ ගමකට පැමිණි බවත් නොව…
මගේම නිවසට ආ බවකි.
“කල්පනාවෙන් ඉන්න දහරා..”
මගේ මිතුරිය ප්රතිභා සැලෙන හඬින් කීවාය.
නමුදු එය නොතැකු මම මැද සාලයේ බිත්තියට ආසන්න වන සේ තබා තිබූ
දේහය වෙත ඍජු කයෙන් යුතුව පිය මැන්නෙමි.
අදහන්න.. සුදෝ සුදුවට බැබලුණු සේලයන් අතර නිසසල ලෙස සැතපී
උන්නේ සනාතනගේ සීයා නොව…
ALIDOLE – අලිඩෝලේ
අලි – මිනිස් ගැටුමට
මුතුන් මිත්තන් සතු
අත්දැකීම් ඔස්සේ
සැබෑ උත්තරයක් සොයන
යොවුන් දරුවන් දොළොස් දෙනෙකුගේ
පරිසර ගවේෂණය….
මිහිතලයේ දැවැන්තයා අසරණයකු බවට පත්කර ඇත.අලියා අසරණයකු නොවේ. එහෙත්, අලි – මිනිස් ගැටුම අලියාට ඛේදජනක ඉරණමක් උදාකර දී තිබේ.
දිගු දුර මෙහෙයුම
උහුලන්නට හිමි වූ දුක්
දරන්නට සිදු වූ කඳුලු
දෛවයේ උරුමය වූ ඇය
සිනහව කඳුලු අතර වෙනසවත්
නොදැන උන්
අවාරයේ පිපි සුළඟට ගසාගෙන ගිය
වරාමලක් බඳු ඇය
නිහඬ නිසංසල මාවතක චණ්ඩ සුළි කුණාටු අතර සිරවී
ජීවිතයන් මරණයන් අතර සටනක සිටිද්දී
හැම වේදනාවකටම හැම කඳුලකටම
හැම දුක්ඛ දෝමනස්සයකටම අභියෝග කොට
ඔහු වෙත ආවාය…..
ඇය තිලෝකා නිර්මාණී නම් වූවාය…
ස්නේහ තීර්ථ
සේරසිංහ මහත්මිය හැකි තාක් ඉවසුයාය. කිසිදු සාධරණත්වයකින් තොරව තම දෙදරුවන්ගේ සිත් තූළ සසංක කෙරෙහි වේයිරි සිතුවිළි පහලවනු දකින්නට ඈ කිසි දෙනෙක රිසි නොවුවාය
“කොහොමත් ඉතින් අම්මටයි තාත්තටයි මේ අපිට වඩා ඒ කැලෑවෙන් අහුලගෙන ආව එකා ලොකුයි නේ..”
“උඹලට වඩා නම් ඒ කොල්ලා හැම අතින් ම ලොකුයි නේන්නම්..උඹලා දෙන්නම කරන්නේ තාත්තා එකතු කරලා දෙන එකතු කරලා දෙන එක කාලා මක බාලා දාන එක…
සුළඟට පවසමි
ප්රේමය ජාති, ආගම්, කුල ගෝත්ර පමණක් නොව සමාජ මට්ටම, උගත්කම වැනි මිනුම් දඬු පවා අභිබවා යා යුතු ගුණයක් විය යුතු යයි සිතමි. එහෙත් එවැනි සුවඳ හමන මානව සබඳතා මෙවැනි විප්රවකාර සමාජයක් තුළ දුලබය. එහෙයින් “ සුළඟට පවසමි ” ලියා තැබෙන්නේ එවැනි ගුණෝපේත හදවත් බිහිවීම සඳහා හැකි පමණ උත්තේජනයක් ලබාදෙනු පිණිසය.